Musika espezifikoa |
Musikaren baldintzak

Musika espezifikoa |

Hiztegi-kategoriak
terminoak eta kontzeptuak, artearen joerak

Musika espezifikoa (Frantziar musika konkretua) – zinta batean grabatuz sortutako soinu-konposizioak dec. soinu naturalak edo artifizialak, haien eraldaketa, nahasketa eta edizioa. Modernoa Soinuaren grabazio magnetikoaren teknikak soinuak eraldatzea errazten du (adibidez, zintaren mugimendua bizkortu eta motelduz, baita kontrako noranzkoan mugituz), nahastu (aldi berean hainbat grabazio grabatuz). zinta gainean) eta muntatu edozein sekuentzian. K. m.-n, neurri batean, giza soinuak erabiltzen dira. ahotsak eta musika. tresnak, ordea, eraikuntza produktuetarako materiala. K. m. bizitzaren prozesuan gertatzen diren zarata mota guztiak dira. K. m. – modernoaren joera modernistetako bat. zarub. musika. K. m.-ren aldekoak. beren musika konposatzeko metodoa justifikatzea deiturikoak soilik erabiltzeagatik. musika-soinuek konpositorea mugatzen dute, konpositoreak bere lana sortzeko eskubidea baitu. edozein soinu. K. m. musikaren arloan berrikuntza handi gisa. art-va, lehengo musika motak ordezkatzeko eta ordezkatzeko gai dena. Izan ere, produkzio material konposatuak, zelaia antolatzeko sistemarekin hausten dutenak, ez dira zabaltzen, arte jakin bat adierazteko aukerak ahalik eta gehien mugatzen ditu. edukia. CM sortzeko ondo garatutako teknika (soinuak "editatzeko" eta nahasteko aparatu bereziak erabiltzea barne - "fonogenoa" deritzona teklatu batekin, 3 disko dituen magnetofonoa, etab.) balio ezaguna du soilik. emanaldien, filmen atal indibidualen, etab. “zarata diseinu” gisa erabiltzea.

K. m.-ren “asmatzailea”, bere ordezkari eta propagandista nabarmenena, frantsesa da. P. Schaeffer ingeniari akustikoa, norabide hori eta bere izena eman zuena. 1948koak dira bere lehen lan “hormigoiak”: “Turniquet” (“Ütude aux tourniquets”) ikerketa, “Railway Study” (“Ütude aux chemins de fer”) eta beste antzezlan batzuk, 1948an Franzek transmititu zituena. irratia izen orokorrean. “Noise Concert” 1949an, P. Henri Schaeffer-en sartu zen; elkarrekin “Symphony for one person” (“Symphonie pour un homme seul”) sortu zuten. 1951n Franz-en eskutik. irratian, “Musika konkretuaren arloko ikasketa-taldea” esperimental bat antolatu zen, non konpositoreak ere – P. Boulez, P. Henri, O. Messiaen, A. Jolivet, F. Arthuis eta beste batzuk (horietako batzuk bereizita sortu zituzten). K. m.-ren lanak). Joera berriak jarraitzaileak ez ezik, aurkariak ere eskuratu bazituen ere, laster gainditu zuen nazionala. markoa. Parisera frantsesak ez ezik, atzerritarrak ere etortzen hasi ziren. musika klasikoa sortzeko esperientzia bereganatu zuten konpositoreak. 1958an, Schaeffer-en zuzendaritzapean, Musika Esperimentalaren Lehen Nazioarteko Hamarkada ospatu zen. Aldi berean, Schaeffer-ek berriro zehatz-mehatz definitu zituen bere taldearen zereginak, eta ordutik hona “Franz-en gidaritzapean egindako ikerketa musikalaren taldea” bezala ezagutu zen. irratia eta telebista”. Taldeak UNESCOren Nazioarteko Musika Kontseiluaren laguntza du. Franz. K. m.-ren arazoei eskainitako “La revue musicale” aldizkaria. hiru bereziak. zenbakiak (1957, 1959, 1960).

References: Musikologiaren galderak. Urtekaria, liburukia. 2, 1955, M., 1956, or. 476-477; Shneerson G., About music alive and dead, M., 1964, or. 311-318; bere, XX. mendeko Frantziako musika, M., 1970, or. 366; Schaeffer P., A la recherche d une musique concrite, P., 1952; Scriabine Marina, Pierre Boulez et la musique concrite, “RM”, 1952, 215. zk.; Baruch GW, Was ist Musique concrite?, Melos, Jahrg. XX, 1953; Keller W., Elektronische Musik und Musique concrite, “Merkur”, Jahrg. IX, H. 9, 1955; Roullin J., Musique concrite…, in: Klangstruktur der Musik, hrsg. von Fr. Winckel, B., 1955, S. 109-132; Musikalak bizitzen ditu. Musiques concrite electronique extoque, “La Revue musicale”, P., 1959, 244. zk.; Vers une musique experimentale, ibid., R., 1957, No 236 (Numéro spécial); Casini C, L impiego nella colonna sonora délia musica elettronica e della concreta, in: Musica e film, Roma, 1959, or. 179-93; Schaeffer P., Musique concrite et connaissance de l objet musical, “Revue Belge de Musicologie”, XIII, 1959; Esperientziak. Paris. Juni. 1959. Par le groupe de recherches musicales de la Radiodiffusion-Télévision française…, “La Revue musicale”, P., 1960, 247. zk.; Judd F. C, Musika elektronikoa eta musika konkretua, L., 1961; Schaeffer P., Traité des objets musicaux, P., 1966.

GM Schneerson

Utzi erantzun bat